متن مدح و مناجات با سیدالشهدا:
مناجات با سیدالشهدا، یکی از پرطرفدارترین مناجات های معنوی در بین مسلمانان است که به شعری زیبا و بیانی عاشقانه، در جستجوی شفاعت و رحمت از امام حسین، علیه السلام، ارائه می شود. در این مقاله بیتوته، با چندین مناجات با سیدالشهدا، آشنا می کنیم.
مناجات با سیدالشهدا، علی بن ابیطالب، علیه السلام، یکی از مناجات پرطرفدار و محبوب در بین مسلمانان است. این مناجات، با شعری زیبا و بیانی عاشقانه، در جستجوی شفاعت و رحمت از این امام بزرگوار ارائه می شود. سیدالشهدا، کسی است که در طول زندگی خود، با تلاش و جهاد بی وقفه، برای حفظ دین و ارزش های اسلامی، به شهادت رسید.
مناجات با سیدالشهدا، به عنوان یکی از ارادت های مسلمانان به این شخصیت بزرگ، در سراسر جهان، به ویژه در کشورهای اسلامی، جمعیت بسیاریاز آن استفاده می کنند. این مناجات، با قرائت آن، افراد را به سمت خداوند و اهل بیت پیامبر، هدایت می کند و از آنجایی که پیام های آن در قالب شعر و بیانی زیبا و پرمعناست، تاثیر بسیاری در روحیه و ایمان مسلمانان دارد.
در اینجا قصد داریم با بیان بخشی از تعریف از این مناجات، شما را با این مناجات معنوی و پرطرفدار، آشنا کنیم و به شما کمک کنیم تا با بیشترین محبت و ارادت، به سیدالشهدا، ضمن یادآوری شهادت و تلاش های او برای حفظ دین و ارزش هایاسلامی، در مناجات با وی، به دلیل شفاعت و رحمتش، امید بیشتری داشته باشید. مناجات با سیدالشهدا، یکی از بهترین راه ها برای پر کردن دل و روح هر مسلمانی است و می تواند به عنوان یک نیایش معنوی و ارتباط با امام علی، در تمام مراحل زندگی، از جمله در لحظات سخت و نیازمندی های روزمره، مورد استفاده قرار گیرد.
متن شعر و مناجات با سیدالشهدا
قبله نمای اهل ولا کربلای تو
دارد همیشه بوی خدا نینوای تو
تا تو دلیل راه منی، گم نمی شوم
راه بهشت می رود از روضه های تو
عشق شما خوش است ز گهواره تا به گور
خوشبخت آنکه پیر شد آقا به پای تو
پهلو زند به کوثر و تسنیم و سلسبیل
ته مانده ای ز چایی داغ عزای تو
حُسن ختام بهتر از این می شود مگر؟
شد روسفید ” جونِ” سیاه از دعای تو
از کربلا به کوفه و از کوفه تا به شام
شد پرچم خدا سر از تن جدای تو
از حنجر بریده ی خشکیده ات هنوز
آید به گوش عالم هستی صدای تو
در شعلۀ محرم تو کائنات سوخت
سنگ است آن دلی که نسوزد برای تو
هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق
فانی است کل عالم و باقی بقـای تو
شاعر : محمود شریفی (کمیل کاشانی)
********
مدح و مناجات سید الشهدا علیه السلام
غم تو ارثیه سبز دو چشم ترمان
آمده سینه به سینه شده بال و پرمان
بهترین حال عبادات بهشتی شده ها !
کشته اشک فدایت پدر و مادرمان
زیر این سقف حسینیه نشستیم و شدیم
همنفس با نفس قدسی پیغمبرمان
شب اول وسط روضه به معراج رسید
صد مسیح از بغل آتش خاکسترمان
لحظات شب قدر است که از پیش خدا
تا زمین پهن شده سفره پهناورمان
ای همه حیثیت عالم و آدم، آقا !
سایه پرچم تو کم نشود از سرمان
تا به امروز نشد، فاطمه اما حتما
سحر یک شب جمعه به حرم می برمان
شاعر : علیرضا لک
چشمی که از روایت این روضه ها تر است
“فردا کنار فاطمه با آبرو تر است”
عمری به گریه در پی دلدار بوده ایم
روز جزا پی من و تو چشم دلبر است
اصلا عجیب نیست که او را ندیده ایم
چشمی که دیده روی مهش چشم دیگر است
ما را شکسته سینه و بی سر قبول کن
وقتی که جسم زخمی ارباب بی سر است
اصلا اگر بهشت کنار تو نیستیم
دوزخ برای عاشق مهجور بهتر است
هنگام مرگ اگر برسد داد می زنم…
زیباترین دقایق من آنِ آخر است
شاعر : حسین ایزدی
********
مدح و مناجات با حضرت سیدالشهدا علیه السلام
حسین آیینه دار جمال توحید است
حسین جلوه نمای جلال توحید است
حسین منحصراً واصل الی الحق است
حسین مظهر تام کمال توحید است
خدا برای خودش حجّت موجّه ساخت
حسین معجزۀ بی مثال توحید است
مقام اول خلقت به حضرت حق داد
طلای سینۀ خالق مدال توحید است
اساس مکتب یكتـا پرستی عالم
چه مستند، سندی در قبال توحید است
به راه غیر مرو! کعبه گم نکن حاجی
ره حسین، ره اتصال توحید است
شعور هر که ندارد! بما چه مربوط است
که شور سینه زنی اوج حال توحید است
حرامزاده سرش را چه بد جدا می کرد
حسین ذبح عظیم حلال توحید است
هزار پاره شد او! تا احد به جا ماند
چه شرحه شرحه تنی! شرح حال توحید است
شاعر : سید محمد میرهاشمی
********
شعر مناجات با سیدالشهدا (ع)
با نفختُ ریختند در ما خدا را بیشتر
در دل ما فاضل خاک شما را بیشتر
۱۴ معصوم را در گریه هایم خوانده ام
عاشقم من روضه اهل کسا را بیشتر
مرغ قلبم می رود هر سو ولیکن عاقبت
می شناسد گنبد کرب و بلا را بیشتر
هر وجب از این حرم را بوسه باران میکنم
چون جوانم، قبله پائین پا را بیشتر
نان و آب و روزی ام از برکت عشق شماست
رزق دائم داده ای اشک و بکا را بیشتر
بر سر عهد تو با خون جگر ماندم ببین!
یاد من ماند از ازل «قالو بلی» را بیشتر
گاهی میگویی بیا و گاه در اذن دخول؛
نذر قلبم میکنی تلخی “لا” را بیشتر
هر چه میخواهی بکن, تنها نگاهت می کنم
بس که حس کردم غم خوف و رجا را بیشتر
کربلایت هم نشد, یک حسرتی دارم هنوز
شوق سقاخانه ی عشق رضا را بیشتر
من که میمیرم, بیا و مرحمت کن لا اقل
عاشقم مردن در این ماه عزا را بیشتر
شاعر: حنیف منتظرقائم
********
متن شعر و مناجات با حضرت سیدالشهدا
اَلا ای عشق تو در جسم و جانم
دعا کن تا که قَدرَت را بدانم
اگر رخصت دهی زیر لحد هم
به یاد غربتت روضه بخونم
حسین جان گرچه عبد روسیاهم
خطاکارم بدم غرق گناهم
ولی تو لطف کن روز قیامت
بده در بِین عُشّاقت پناهم
غمم از جُرم و نافرمانی ام بود
گُواهم دیده ی بارانی ام بود
پشیمانم پشیمانم حسین جان
گناهم از سرِ نادانی ام بود
سیادَت را نصیبم کن حسین جان
سعادت را نصیبم کن حسین جان
به حقّ مادرِ پهلو شکسته
شهادت را نصیبم کن حسین جان
اَلا ای گشته پرپر همچو لاله
نَمایم التماس و آه و ناله
به راهِ عشقت ای مظلومِ بی سر
مرا بی سر بِخَر،حقّ سه ساله
شاعر: امیر عباسی
متن شعر و مناجات با سیدالشهدا
درود بر تن عریان سید الشهدا
سلام بر لب عطشان سید الشهدا
ز نوک نیزه شده ملک بی حدود خدا
پر از تلاوت قرآن سیدالشهدا
زیارت شب آدینه اش گرامی باد
که هست فاطمه مهمان سید الشهدا
عجب نه کز نفسش معجز مسیح دمد
کسی که هست ثنا خوان سید الشهدا
به چشم خویش کنید التماس و گریه کنید
که هست فاطمه گریان سید الشهدا
سلام خلق و سلام خدای عزوجل
به زخم های فراوان سید الشهدا
به گیسوان پریشان فاطمه سوگند
که عالم است پریشان سید الشهدا
نشان نیزه و شمشیر و تیر و خنجر و سنگ
بهشت لاله و ریحان سید الشهدا
یقین کنید همان چوب خیزران می گفت
سلام بر لب و دندان سید الشهدا
زهی کرم که ز آغاز، نخل میثم را
رقم زدند به دیوان سید الشهدا
شاعر : غلامرضا سازگار
********
شعر مدح سیدالشهدا (ع)
حوّا شدی که آدم این قصه ها شدم
از قید و بند حور و پری ها رها شدم
با بوی سیب سرخ تو در ربّنای عشق؛
وقت هبوط قطره ی اشکت, دعا شدم
یا تو میان واژه ی «یا رب» نشسته ای؛
یا من اسیر کفر تو, از دین جدا شدم
مثل خلیل بت شکنی, با تبر بیا؛
حالا برای ضربه زدن ها؛ سزا شدم
تا ساحران قلب مرا منقلب کنی؛
موسی شدی و معجزه ات را عصا شدم
این قلب مرده را که مسیحا دوا نکرد
با قطره های اشک تو آخر, دوا شدم
یک اعتراف ساده و اشکی که جاری است
من نذر گریه های تو بودم, ادا شدم
تقصیر سیب و گندم و حوّا نبود و نیست
من با نگاه آخری ات مبتلا شدم