کانون فرهنگی تبلیغی راه نور مشهد مقدس
انگشتر و نمادشناسی انگشتان: نگاهی عمیق به باورهای اسلامی
از دیرباز، انگشتر تنها یک زیورآلات نبوده، بلکه نمادی از فرهنگ، اعتقادات و حتی جایگاه اجتماعی افراد به شمار می‌رفته است. هر انگشت، بر اساس باورهای مختلف، معانی و نمادهای خاصی را در خود جای داده است. در این مقاله، به بررسی دقیق حکم اسلامی انداختن انگشتر در انگشت اشاره و وسط پرداخته و به پرسش‌های زیر پاسخ خواهیم داد:
چرا برخی انگشتان برای انداختن انگشتر اهمیت بیشتری دارند؟
چه روایاتی به طور خاص به این موضوع اشاره کرده‌اند؟
آیا دلایل خاصی برای نهی از انداختن انگشتر در این دو انگشت وجود دارد؟
دیدگاه‌های مختلف فقها و مفسران در این باره چیست؟
انگشت اشاره: نماد قدرت یا تکبر؟
انگشت اشاره از دیرباز به عنوان نماد قدرت، رهبری و جاه‌طلبی شناخته شده است. در برخی فرهنگ‌ها، این انگشت به ژوپیتر، خدای بزرگ رومی، نسبت داده می‌شود. اما آیا این معنا در اسلام نیز مورد تأیید است؟ برخی روایات، انداختن انگشتر در این انگشت را نشانه‌ای از تکبر و خودبزرگ‌بینی دانسته‌اند.
انگشت وسط: تعادل یا خودخواهی؟
انگشت وسط به دلیل قرارگیری در مرکز دست، نماد تعادل، هماهنگی و مسئولیت‌پذیری است. اما برخی معتقدند که انداختن انگشتر در این انگشت می‌تواند نشان‌دهنده‌ی خودخواهی و توجه بیش از حد به خود باشد.
روایات اسلامی چه می‌گویند؟
پیامبر اکرم (ص) و ائمه اطهار (ع) در برخی روایات، از انداختن انگشتر در انگشت اشاره و وسط نهی کرده‌اند. این نهی دلایل مختلفی از جمله جلوگیری از تکبر، تقلید از کفار و توجه بیش از حد به زینت را شامل می‌شود.
آیا این حکم قطعی است؟
با وجود روایاتی که به این موضوع اشاره دارند، حکم اسلامی انداختن انگشتر در این دو انگشت، قطعی و اجماعی نیست. برخی فقها و مفسران، این نهی را به صورت کراهت تلقی کرده و معتقدند که انجام آن حرام نیست.
انتخاب انگشت برای انداختن انگشتر، علاوه بر جنبه‌ی زیبایی‌شناسی، می‌تواند نمادی از باورها و اعتقادات فردی باشد. با توجه به روایات اسلامی و دیدگاه‌های مختلف فقها، بهتر است در این زمینه با احتیاط عمل کرده و به نظر مرجع تقلید خود مراجعه کنیم.
